Pablo – La Luna Lyrics
La Luna Lyrics by Pablo
Anong ingay ‘yon?
Sa’n nanggaling ‘yon?
Sa tagal nakakulong
Bilang araw ng panahon
Teka, hmmm
Got my shackles on that means I am home
Got no room for visitors
It’d be best if y’all leave me alone
Hey, go away, I’d be rude if I asked you to stay
‘Cause I’m gon’ pray, right before I try to eat my prey
You know what they say (Who cares what they say?)
Don’t invade my space
‘Cause if you do, then I’ll leave you
Like what you’re doing, not okay
Siguro nga panahon na para ako’y magising
Harapin at yakapin tunay na ako’y magiging
Alamin mga bagay na makakaya kong gawin
Kapag ang takot at kinakatakutan ko’y ako rin
Kahit sa’n magpunta’y piging, uhaw ay ‘di na darating
Ako’y magpapakalasing sa dugong bawat magpiling
Umaga’y ‘di na darating, buwan ay laging nakatingin
‘Di na uso’ng huling hiling, tara simulan natin!
That was a nice proposal, but I’m tryna avoid trouble
I’ll admit keeping myself to myself, isn’t ideal?
Should I really go out there?
And be healthy though it’s clear
That the wholе world is unfair
Plus they… Okay!
I’ve been living all my life, right bеhind these bars
I bleed the life the knife cut through
All these scars, unlike your mind, are deep
I buried 6 feet — What’s beneath?
The pain I gained from hella grind
These are my lifelines, I’ll die if it’s my time
Lifetime as it twists and turns, yeah
I’ll keep updating my timeline, woooo!
Wala nang matatago pa, nagbukas na
Ang pulang kurtina, simula na ng la luna
Dugo’y dadanak na sa mga kaluluwang mapanghusga
Ito’y hinding-hindi magtitimpi
Kahit pa sabihin na hindi na dapat itama ang mga mali
Kasi nga mali, kailanma’y respeto’y ‘di mabibili
Sa tanang buhay ko’y naglakbay ng mag-isa
Mga paniniwala ko’y ‘di nabasag ng iba
‘Di kailanman kailangan ng maraming kaibigan na
Sa kalagitnaan ng digmaan ay nawawala
At kung kailangan wala sila ‘yon ay ‘di problema
Kayang-kaya at matagal na ginagawa ko na
Ang iba’y iniisip na sila’y ‘pag wala sila
P’wes ‘di ako tulad nila, hibang ka ba?
Galing sa wala ako’y namuhay sa
Walang humpay na pagkahig ng lupa
Sa’n man mapadpad aking paa?
‘Di ininda ang nakalipas na, hanggang sa
‘Di namalayan na ang puso ay bato na
Kaya kinulong ko ang sarili mag-isa at
Binigay ang natatanging susi na meron ako sa kanya!
At kung mahanap ang sarili’y magkukusa
Luluwas sa lungga at magsisimula
Ito ang la luna, hinding-hindi kita pipilitin na maniwala
Ang ngipin mas nakikita kapag ito’y wala, raaaaaah!
Simula na’ng la luna
Lamon ang ‘di maniwala
Kayo’y magtago na
La luna, lalo ka na!
Simula na’ng la luna
Lamon ang ‘di maniwala
Kayo’y magtago na
La luna, lalong-lalo ka na!